INLOGGEN
«»

Ouderdoms crisis

Zeventig jaren zijn voorbij gegaan
jonge blaadjes zeggen mij niks meer
dat zijn kinderen geworden voortaan
toch af en toe een schalkse blik
naar een leeftijd genoten haar commies -veur
dank denk ik ach, al is het maar een oude sleur
toch nog sexy die uitgezette dijen
maar die dikke hangende borsten
zijn een remedie tegen het vrijen...

Maar mijn kop heeft nog de haren
gelijk in mijn dolle hippie jaren
grijs geworden door de tand des tijd
het blijft grijs zelfs met koeienstront ten spijt
toch als ik de spiegel kijk
zie het bakkes van een oude vent..

En de achterkleinkinderen
die ook al groot geworden zijn
Vake is nu Va geworden
met een meelij klopje op mijn hoofd
waar ik mij mateloos kan aan storen...


De nachten zijn lang
als ge aan slapeloos lijdt
en uw prostaat U bij nacht
het bed uit jaagt
de zoveelste maal
door uw versleten waterleiding belaagd
dan denk ik ach
ik kom blijkbaar uit een andere tijd
toen de deuren van de auto's
nog averechts open gingen
en de zangers nog
op 33 toerenplaten moesten zingen
en de miljoenen doden van de oorlog
pas begraven waren...

Maar soms in een jeugdig moment
klak ik al springend de voeten tegen elkaar
ik zing en dans ben even content
al snak ik naar lucht en adem zwaar
algemeen meelij gelach vertelt mij dan
dat ik er mij moet neer bij leggen
want deze eeuw heeft mij
niet veel goeds meer te vertellen....

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 02-09-2017

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

William Elskens
Actief sinds: 21-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Ouderdoms crisis ’ van William Elskens zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.