Foefje
Foefje
Ik heb een geweldig
Nieuw foefje uitgevonden
Een volautomatische
Hypermoderne
Roze zonnebril
Die bij zonsopgang
Helemaal uit zichzelf
Uit zijn brillenkoker sluipt
Naar je toe wandelt
En op je neus kruipt
Zodra de zon
Weer achter de wolken verdwijnt
Neemt de roze zonnebril
Weer parmantig afscheid
Van je rotsvaste neus
En kuiert heel voldaan
Terug naar zijn koker
Waar hij vol tevredenheid woont
En rustig gaat slapen
Wachtend op de komst
Van nieuwe verse zonnestralen
Lieve mensen zeg nou zelf
Het is toch prachtig
Dat ik zoiets nuttigs heb uitgevonden
Dat zo volkomen overbodig is
Eindelijk succes
Na jaren van ploeteren
En vele mislukkingen
Ik deed zelfs twee uitvindingen
Waarvan later bleek
Dat ze al bestonden
Namelijk
De elektrische tandenborstel
En het zelfrijzend bakmeel
Daarom zeg ik
Hulde aan mezelf
Vanaf nu zie ik alles
Door een roze bril
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 04-09-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Vincent Oostrijck (Actief sinds: 20-08-2017)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Foefje’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.