Dag, Dagsluiter

Door: Willem Bernardus Tijssen

Dag, dagsluiter.
Met mager doorgroefd gezicht
Voor het voetlicht van de camera
Kreeg zijn 'kronkel' enig maatschappelijk
Gewicht. Nadat de tonen van Elvis
' I am crying in a chappel' hadden
Geklonken werd er op een avond
Aan een Amsterdamse anekdote
Aandacht geschonken.

Dag, dagsluiter.
Met melancholieke bril ten behoeve
Van de Rode Haan stond u even bij het
Bij het leven stil. Aan het eind van de avond
Ogenschijnlijk Iets licht beschonken, werd
Door Simon Carmiggelt aandacht aan het
Leven van alle dag geschonken.

Zo gewoon was die gewone man die
In het dagelijkse leven zo mislukken kan.
Melancholie en mislukte aardse dromen
Simon Carmiggelt kon ze met een mooie
Kronkel belonen.



Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 07-08-2015

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Willem Bernardus Tijssen (Actief sinds: 02-03-2015)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Dag, Dagsluiter’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.