verwondering
klemvast
licht de mist
rondom het dorp
boven je hoofd
een blinde kraai
je hoort het ochtendlijk lawaai
van kinderstemmen
die hun liedjes zingen
ver van waar jij staat
je slaat een veldweg in
de grond zompt
en ademt rond je
je hoort het kleppen
van de klok
weer een begrafenis verder
en dan verzwijgt de aarde
je strompelt verder
heel alleen
want ieder
blijft nu in de huizen
doorheen de mist
zie je de rook
de schoorstenen verijlen
en waar je gaat
ga je alleen
binnen het diepe zwijgen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 30-10-2016
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘verwondering’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.