eens was er een tijd

Geert Messelis

de grijze lucht brengt zuurstof
het happen als een vis
die water heeft gemist
de koelte streelt
vandaag kan ik weer denken
aan de tijd
er trekken karavanen
de dood is de woestijn geworden
je ziet de kruimels
om ooit de weg terug te vinden
eens was er een tijd
om thuis te komen
zonder vragen
de dag is gesloten
de toegang is verboden
kleintje, huil nu niet
ik streel je in je dromen