Andes
rommelen
bergen zijn verborgen
in de lengte van de schaduw
niemand durft naar de toppen
de ogen strak gericht op nergens
lachen ze achter hun eeuwige maskers om ons
toeristen die het noodlot van de geesten tarten
een steenlawine dondert van een bergwand
het meer lacht om de wolken
en als we gaan
is er een weg terug?
gaan ze ons slachten
om te offeren aan de geesten
tijdens een zwarte nacht
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 28-04-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Informatie bij het gedicht
Onder invloed van " De Geesten van de Andes" van Mario Vargas Llosa
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Andes’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.