De Wachter

Geert Messelis

de kleine dorpjes
langs de rand van 't woud
verwelkomen je met honden
hier is geen plek
wie hier niet thuishoort
kan best wijken
er is geen welkom
voor een onvoorziene gast
je krijgt niemand te zien
behalve al hun honden
die blaffen en ook bijten
maar als je door het dorp bent
het leger van de bomen ziet
hun eeuwige duister voelt
dan wijken de honden
verliezen hun geblaf
en janken naar het dorp terug





maar als je de weg door 't dorp
bent gegaan
het leger van de bomen ziet
hun eeuwige duister voelt
dan wijken ook de honden
ze staken hun geblaf
en janken zich een weg terug