het schitterde als wijn op dronk

wil melker

je zag kans om
cirkels te doorbreken
die je boeiden maar
je vrijheid snoeiden

je hebt het goud
dat in de verte blonk
met beide handen aangegrepen
het schitterde als wijn op dronk

je jeugd deed pijn
en is verweven met
afhankelijk zijn, bouwen
zonder enig stuk vertrouwen

je ogen glanzen weer
dagen lijken uren
je nieuwe baan heeft
de allure van een feest