ik schuur tegen muren
ik schuur tegen muren
die ik zelf heb gebouwd
wil gaan vervellen
veilig vertrouwd weer herstellen
gaf jij mij de stenen die
tussen ons kwamen te staan
metselde ik aan de scheiding
lieten we elkaar zo maar gaan
het was ieder voor zich
vrijheid in ruimte en tijd
maar de warmte verdween
door gebrek aan intimiteit
vervellen is geen herstellen
nieuw is de huid
maar in muren zal ik
altijd jouw stenen nog tellen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 03-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘ik schuur tegen muren’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.