«»
je ogen sluimerden verlangen
ik bleef er jaren hangen
maar heb je nooit gekend
je vocht om eindelijk
jezelf weer te vinden
was drempelloos in openen
en zult je nooit meer binden
je hebt mijn tuin gezien
de bloemen die we bloeiden
er zijn er meer misschien waar
jij ook in zou kunnen groeien
Kom zeg me wie je bent
dan kan de zon weer schijnen
je kunt niet zo verdwijnen
jouw zinnen passen bij de mijne
bloemen die we bloeiden
zeg me wie je bentje ogen sluimerden verlangen
ik bleef er jaren hangen
maar heb je nooit gekend
je vocht om eindelijk
jezelf weer te vinden
was drempelloos in openen
en zult je nooit meer binden
je hebt mijn tuin gezien
de bloemen die we bloeiden
er zijn er meer misschien waar
jij ook in zou kunnen groeien
Kom zeg me wie je bent
dan kan de zon weer schijnen
je kunt niet zo verdwijnen
jouw zinnen passen bij de mijne
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 02-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘bloemen die we bloeiden’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over personen
Nieuwste gedichten
- de kapper
- Iemand totaal in oranje gekleed
- zingen blijft
- Zie ik die dwaas opnieuw?
- VRIJE NADAGEN
- abnormaal