INLOGGEN
«»

bloemen die we bloeiden

zeg me wie je bent
je ogen sluimerden verlangen
ik bleef er jaren hangen
maar heb je nooit gekend

je vocht om eindelijk
jezelf weer te vinden
was drempelloos in openen
en zult je nooit meer binden

je hebt mijn tuin gezien
de bloemen die we bloeiden
er zijn er meer misschien waar
jij ook in zou kunnen groeien

Kom zeg me wie je bent
dan kan de zon weer schijnen
je kunt niet zo verdwijnen
jouw zinnen passen bij de mijne

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 02-01-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘bloemen die we bloeiden’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.