laatste gedichten 7
eens was er een tijd
om weer huistoe te gaan
eens was alles voor het eerst
en nu is alles
stil verneveld
het raam is open
de wind blaast alles
door elkaar
ik sta en kijk er naar
bestaan glipt aalvlug
vroeger. de verbeelde resten
van mijn leven
ik blader door de albums in mijn hoofd
zal ook dat verdwijnen
en blijf ik levenloos verkwijlen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 11-09-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘laatste gedichten 7’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.