INLOGGEN
«»

Huilen

Nú pas kan ik huilen dat dingen nu eenmaal gaan
zoals ze gaan
Niet dat ik ze voor wat dan ook wilde ruilen
Zij blijven belangrijk onderdeel van mijn bestaan.

Ik ben allang groot, kan het wel aan, maar voel me
éven weer als een jong kind dat het vertrouwde
zoekt en niet vindt.

Eventjes ontredderd, vooral heel erg bóós
Niet eens zozeer verdrietig dat overgave koos
Ik wil ertegen véchten omdat het nog niet wént,
Acceptatie blijft de leus, manhaftig als een vent.

Dakoyria, 2017.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 26-06-2017

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dakoyria
Actief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Huilen’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.