de trein vliegt verder

Geert Messelis

we zijn nomaden
die levenslang bewegen
ook al zijn we stil
de ketting is zo sterk
we zijn schakels, plaatsbekleders
tussen wie voor ons vergeten is
en na ons komt, maar nog niet is
het snelt voorbij
de trein raast verder op de vlakte
er is geen plek voor vuur
voor een gesprek
de plaatsnamen die er niet zijn
stof voor dromen
voor wie nog slapen kan
terwijl de mensheid verder bonkt
op onverharde wegen
roept een man
waar is de machinist gebleven
de uitkomst is nooit gegeven