voorbije tijd?

Geert Messelis

het bestaan smaakt naar azijn
de zware poorten dichtgeklapt
drie mannen rond een lamp
in eender nachtse eenzaamheid
hier is geen woord alleen een grom

ze eten dikke boterhammen
met koude koffie bij
hun dagen
zijn hun dagen niet
hun vrijheid opgegeven
in ruil voor moeizaam
overleven

hun dagen meestal eender
met de nachten

de wind beukt op de poort
de schuit is in zwaar weer
de oude wekker licht
schaars op
zijn tikken van hun tijd
de enige band met buiten
dra zullen ze op zijn bevel
hun last opnieuw opnemen