Zelfportret
Je ogen zijn als
wijdopen deuren
zoekend naar de schilder
achter de spiegel
Met een vinnig penseel
in de aanslag
raak je het doek oprecht
en meedogenloos
Het gebeeldhouwd gezicht
dat opdoemt uit je palet
onthult de waarheid
van je wezen
Op de trap
staat een drom van verbazing
zoveel getoonde inborst
is men niet gewend
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 29-10-2023
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Valentijn (Actief sinds: 28-12-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zelfportret’ van Valentijn zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.