«»
we speelden samen in het zand
ze greep me
met haar ogen
ik voelde een vreemde kracht
ze keek me naar zich toe
ik voelde me een grote vent
vijf jaar en heel patent
toen dook mijn moeder op
plantte me achter op haar fiets
zei niets
ik ziedde zonder woorden
haar brede rug
benam me ieder zicht
de banden op de gravelweg
namen al mijn woede weg
opzij zag ik vlekken groen
moeder natuur wiegde alles weg
bij vader zat ik vooraan op de fiets
voelde zijn adem in mijn rug
dat gaf me diepe rust
hij begon zacht te zingen
over de mooie mei
met zonneschijn en bloemengeur
zo eenvoudig was geluk
samen op de fiets
een mooie lentedagwe speelden samen in het zand
ze greep me
met haar ogen
ik voelde een vreemde kracht
ze keek me naar zich toe
ik voelde me een grote vent
vijf jaar en heel patent
toen dook mijn moeder op
plantte me achter op haar fiets
zei niets
ik ziedde zonder woorden
haar brede rug
benam me ieder zicht
de banden op de gravelweg
namen al mijn woede weg
opzij zag ik vlekken groen
moeder natuur wiegde alles weg
bij vader zat ik vooraan op de fiets
voelde zijn adem in mijn rug
dat gaf me diepe rust
hij begon zacht te zingen
over de mooie mei
met zonneschijn en bloemengeur
zo eenvoudig was geluk
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 13-05-2017
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Geert MesselisActief sinds: 26-09-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘samen op de fiets’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.