nood

Geert Messelis

het lot spreekt sterke drank
ik neem een borrel op de witte rand
scheidingslijn
tussen gedrag
en woede
de kwel is onleesbaar
de tekenen voorbij
mijn tijd heelt niets
hij rijt me open
ik zie verdronken bloemen
onder brakke grond
de grond der dagen
verdwijnt onder mijn voeten
de sterren staan geschreven
in de nacht
waart door me heen
gaat nooit voorbij
maar wacht
en kat
op alle woorden