woef

Geert Messelis

naamloze zwerfhond
heft zijn poot
hij wil zijn onbekenden
zeggen dat hij er nog is
en dat dit ook zijn route is

hij is met de tijd heel leep
en bang geworden
voor dieren op twee poten
met hun witte jassen
en hun netten
die hebben nooit
goeds in de zin
vangt hij hun geur
dan gaat hij lopen

zijn ongewassen snuit
is vuil door het scharrelen
in vuilniszakken
maar hij is vrij
en kan het doen
met iedere gelegenheid
die voorbijloopt