Het vroeg maar zo weinig...
Wellicht haal jij nu je schouders op:
Ach, wat is nou nog een literfles water
zonder smaak? Gedeeld werd een fikse
homp donker brood, wat je onverwacht zo
raakt
Je wandelde met hem door jou onbekende
bossen Zoveel voldoening gevend terwijl
we stevig doorrosten...
Bij een specifiek rotsplateau aangekomen,
genietend alom van het fraaie landschap
Dat gebeurt je nog als je jong bent en je
bewust bent van iedere stap
Het gezelschap, de natuur, veel meer dat je
niet vroeg Zo volmaakt gelukkig, onvolkomen-
heden die je glimlachend verdroeg.
Dakoyria, 8 maart 2024.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 08-03-2024
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Informatie bij het gedicht
In feite heb je maar zo bar weinig nodig om je gelukkig te voelen, zeker als je in het gezelschap bent van een geliefd persoon. Dakoyria, 8 maart 2024.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het vroeg maar zo weinig...’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.