INLOGGEN
«»

geld dan vies is van beschaving

je handen vragen
meer dan ik kan dragen
je mompelt zacht
een dank je wel

maar je ogen kijken weg
zien het land verdrogen
de woestijn had niet gemogen
nu het water tot de lippen komt

ze dringen je hun wijsheid op
met geld dat vies is van beschaving
zetten zo je toekomst op de kop
in hun ontwikkelingsverslaving

ze maken je tot consument
laten al je kinderen leven, er is
geen plaats meer op dit continent
om ieder een bestaan te geven

zo snijden ze de wortels door
in de grond van lang geleden
nooit leer je meer te zingen uit
het boek met vooroudergebeden

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 18-11-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘geld dan vies is van beschaving’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.