«»
meer dan ik kan dragen
je mompelt zacht
een dank je wel
maar je ogen kijken weg
zien het land verdrogen
de woestijn had niet gemogen
nu het water tot de lippen komt
ze dringen je hun wijsheid op
met geld dat vies is van beschaving
zetten zo je toekomst op de kop
in hun ontwikkelingsverslaving
ze maken je tot consument
laten al je kinderen leven, er is
geen plaats meer op dit continent
om ieder een bestaan te geven
zo snijden ze de wortels door
in de grond van lang geleden
nooit leer je meer te zingen uit
het boek met vooroudergebeden
geld dan vies is van beschaving
je handen vragenmeer dan ik kan dragen
je mompelt zacht
een dank je wel
maar je ogen kijken weg
zien het land verdrogen
de woestijn had niet gemogen
nu het water tot de lippen komt
ze dringen je hun wijsheid op
met geld dat vies is van beschaving
zetten zo je toekomst op de kop
in hun ontwikkelingsverslaving
ze maken je tot consument
laten al je kinderen leven, er is
geen plaats meer op dit continent
om ieder een bestaan te geven
zo snijden ze de wortels door
in de grond van lang geleden
nooit leer je meer te zingen uit
het boek met vooroudergebeden
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 18-11-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘geld dan vies is van beschaving’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.