Big Ben

Wicky Steevensz

Ochtend gloorde.

Aan weerszijden
van de brug
strekte de rivier
zich breed uit
tot aan beide oevers.

Galmend klonken
jouw slagen,
machtig,
geen gedachte
was meer mogelijk.

Daar stond ik,
voor het eerst
zo dichtbij.

Negentien jaar was ik,
en op slag verliefd.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 08-03-2015

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Wicky Steevensz (Actief sinds: 02-03-2015)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Big Ben’ van Wicky Steevensz zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.