Luchtkasteel

Lucas. Kruse

Luchtkasteel

ik bouw mijn daaglijks luchtkasteel
met toeters, bellen, zeepbelglas
dat kleurrijk hoog ten hemel reikt
in ijlen sferen mist verdwijnt

ik zit er als een vorst ten troon
en vul de stapels troostpapier
krul fraai de woorden torenhoog
steeds sierlijker de vensters uit

maar daar klinkt al de mokerslag
de brokken storten dreunend neer
het gruis stuift op, verglaast mijn blik

terwijl de snipperregen daalt
men smalend wijst naar mij:
bestoft, graatmager, poedelnaakt