de nieuwe tijd

elze schollema

ik sterf onderaan de zon
waar het afschrift mijn laatste
saldo zal prijzen, modernistisch
gadegeslagen door de wedergeborenen

jij hoeft niet ontsteld te wezen
de nieuwe tijd stemt af op vreugde, zie
het aan de lente die haar intrede doet met
laagjes regen en bloeiende urinerende knopjes

het buigen van laagdrempelige poëzie de
nederigheid van een onbekende dichter, ze
kennen de oorsprong van de regenboog de ingang
van de zon waar de dood zich heeft vereeuwigd in
de bonte kleuren van jouw was