afscheid
je trekt een spoor van slijm
je snelheid is een slak
bent volgbaar in je brein
de schachten zijn er ingezakt
het lachen is vergaan
je volgt een schaduw
van de schaduw
van jezelf
mensen zijn vriendelijk
ze zitten op hun hurken
om met je te praten
maar eens de blikken afgewend
je weet geen verder meer
alleen vandaag misschien
je huilt dat dit niet kan
niet meer verloren lopen
nooit meer voet aan wal
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-04-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘afscheid’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.