de aarde beeft
Ik zie ze graag de scheuren
in het plafond, bij nacht lijken ze te leven
en in het spreken beweegt heel de aarde
ik zou niet zonder kunnen, de angst
vergeten en mijn rosarium zou verwelken
wanneer het huis stilt in haar gebed
het wakker worden is als hoop, want eens
zullen de muren met de lakens van het bed
gaan spelen, mij bedelven als de gekozene
want niets gebeurt om iets
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 05-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
elze schollema (Actief sinds: 01-10-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘de aarde beeft’ van elze schollema zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.