INLOGGEN
«»

Zeilboot

Ben mezelf aan t knellen.
Als mijn niet geadopteerde zussen elkaar meer vertellen.
Meer delen, zeilen en elkaar verblijden.
In gezelschap.
Of mijn moeder met hen op vakantie gaat naar Istanbul.
Ik ben niet gevraagd. En wat ik bedoel.
Is dat t pijn doet.
Maar jezelf kwellen fijn voelt.
Al die keren dat je ook door anderen bent gepest.
Dat heeft waarde gekregen. Dat weet ik best.
Het is prettig als mensen je afwijzen.
Zodat kwelling kan oprijzen.
Het is bijna fijn. Dat buiten gesloten zijn.
Zo hoort het.
Zo is ook je wiegje weggezet.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 27-07-2017

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Adoptie
Actief sinds: 30-12-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zeilboot’ van Adoptie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.