Jagende Schaduwen

Willem Bernardus Tijssen

Hier, daar komen zij weer!
De jagende schaduwen van de twijfel.
Iedere keer hoor ik jouw naam.
Zo dichtbij in de nevel.

Is het niet vreemd hoe wij verbergen,
De pijn van voorbije tijd?
De harde woorden worden bergen,
Ketens te laat voor spijt.

Onze liefde zal nooit meer zo komen.
Onze liefde zal nooit meer hetzelfde zijn.
Onze liefde was te sterk om te wonen,
In twee harten die niet gevoelig zijn.

Jagende schaduwen vallen,
Over een onrustige nacht.
En al die herinneringen aan betere tijden,
Worden mij ontnomen uit alle macht.

Onze liefde zal nooit meer zo komen.
Onze liefde zal nooit meer hetzelfde zijn.
Onze liefde zal ons nooit meer zo belonen.
Zolang die schaduwen niet voorbij gedreven zijn.

Hier, daar komen zij weer!
De jagende schaduwen die ik telkens weer tel.
Iedere keer hoor ik jouw naam.
zo vaak, dat ik niet meer twijfel.