Herboren

Paul Duyvesteyn

Waar gaat zij heen, zij kent geeneen
Blootvoets dansend op gerijpt gras
Haar voeten door grijsaarde omvat
Zij is alleen en kent geeneen

Haar bloemjurkje door dauwige mist omhelsd
Sommige bloempjes verliezen hun stoffen grip in een vervliegende droom
Verglijden als smaragdjes op het emmergroene tapijt
Dorstig dit levenswater opzuigend,
om tussen oud groen herboren te worden