«»
waarheen de wegen zich ook slingeren
ga ik hen achterna, ’t verstomd moment
gezeefd door ogenblikken , bloeit op
uit scheuren slechts alleen maar vuil
zonnig de strepen op mijn rug en blij
lijk ik in ogen van de vliegen, muggen
een octopus die om zich heen slaat
en al verwart het mij, dit mateloos
innig met elkaar verbonden, versmelt
tot enkel slechts twee gladde stenen
in verre ochtend die niet helder wordt
hoe 't mij verwart
geprent in ‘t vlees de blik op horizontenwaarheen de wegen zich ook slingeren
ga ik hen achterna, ’t verstomd moment
gezeefd door ogenblikken , bloeit op
uit scheuren slechts alleen maar vuil
zonnig de strepen op mijn rug en blij
lijk ik in ogen van de vliegen, muggen
een octopus die om zich heen slaat
en al verwart het mij, dit mateloos
innig met elkaar verbonden, versmelt
tot enkel slechts twee gladde stenen
in verre ochtend die niet helder wordt
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 31-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
sunsetActief sinds: 08-10-2014Informatie bij het gedicht:
Over sterfelijkheid en zo. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘hoe 't mij verwart’ van sunset zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.