De bok en de geit
Het is niet altijd de hoedster
van de zeven geiten, maar veelal
toch het mannetje met de meeste
aanspraak op de lof.
Want wat men graag eet moet men
toch altijd eerst oogsten.
En dat gaat zo'n geitenbok meestal
goed af. Zo uit de aarde rauw en grof.
Als macho straalt hij stoerheid uit als
hij toeziet op zijn koters buiten.
En daar zal de sik haar hart in
goedmoedigheid nimmer voor kunnen sluiten.
Zij vindt haar manlief werkelijk tof.
Laat zo'n geitenbok maar schuiven.
De druiven zijn immers vaak duur en zuur.
Dat zijn autoriteit op het boerenerf zich
soms in gekkigheid kan uiten.
Heeft verschillende verschijningsvormen,
maar zijn toch altijd puur natuur.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 27-06-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Willem Bernardus Tijssen (Actief sinds: 02-03-2015)
Informatie bij het gedicht
Schrijver: Willem B. Tijssen
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De bok en de geit’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.