Onze tuin
Blauw valt de regen
uit de trossen dagenlang
houdt de wurger vol.
Niets beroert de wind
dan een takje heen en weer
een mees ermee weg.
Zilveren sporen
in de nacht toegeslagen
zoekt een zanglijster.
Uit de beukenhaag
de een na de andere
ritselt de winter weg.
Een merel uit haar nest
de snavel wijst naar omhoog
de pieren wachten.
grasmaaiers grommen
het grote voortplanten tiert
mama's hier en daar.
Guido van Geel
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 07-05-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Guido van Geel (Actief sinds: 28-03-2014)
Informatie bij het gedicht
De andere versie is te vinden op 1001 gedichten
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Onze tuin’ van Guido van Geel zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.