Spoedopname met de dochter

Kelkes life

16 maand heeft het mogen duren,
Tot de hel losbarste en ook de vuile gemene ziektebeestjes bij jou kwamen gluren.
Een doktersbezoekje, mochten naar huis, maar ze gingen jou bespreken en het me nog laten weten! Ring ring de telefoon ging,...wist ik veel dat mijn hart in 2 ging breken. Niet wachten en er direct mee naar de spoed! Toen wist ik het wel even niet Meer goed. De doktter had al naar spoed en de pediater gebeld. Toen kwam echt de klop en besef er is hier echt iets serieus aan de hand. Nog nooit zo snel spoed zonder te Wachten mogen verlaten, ze hielden je nauwzettend in de gaten. Al snel kreeg je je kamertje toegewezen en werd je opgenomen zoals ik wel kon vrezen. Het doet me pijn jou zo te zien lijden, wou Dat ik je van je pijn kon bevrijden. Jij was jij niet Meer! zo futloos, zonder Leven, niet de Jolinde die zoveel energie,  plezier en vrolijkheid kon geven.
Maar mama heeft je zoveel mogelijk al mijn liefde gegeven, want je bent natuurlijk ook 1 van de kostbaarste personen uit mijn Leven!
We verblijven nu al 4 dagen samen op de kamer, mama blijft heel de tijd dicht bij jou omdat ik natuurlijk zoveel van je Hou!
En je bent nog zo hulpeloos en Klein, dus ik blijf zolang het nog duren zal dicht bij jou.
Mijn kleine lieve meid laat ik niet zomaar in de kou.
Dus lieverd word snel beter en liefst heel gauw!
Dikke kusjes mama.