Nostalgie: leraar Nederlands
Bij tijd en wijle bedenk ik met een wat triomfantelijk
gevoel ik schrijf heden ten dage het een en ander
op en vaak zelfs een heleboel!
Ik denk daarbij aan mijn leraar Nederlands, beslist
een lieve schat... maar met mijn gemaakte opstellen
weinig tot niets had
Wederzijds respect gaf het altijd wel, maar toch: mijn
woorden zo dodelijk saai... Soms vraag ik me nu af
wat hij vandaag de dag ervan zou vinden?
De tijden en smaken wel zo veranderd Dat neemt niet
weg dat een stevige basis wel werd gelegd
Ik ben daar dankbaar voor Over zijn dood heen groet
ik hem kort, waarvan ik sinds mensenheugenis geen
leerling meer ben! Veel geleerd, maar regelmatig dat
het aan afdoende kennis even zo goed wat schort.
Dakoyria, 22 februari 2024.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 22-02-2024
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Informatie bij het gedicht
Gedegen Nederlands onderwijs blijft belangrijk, maar vaak na járen ook alweer achterhaald... Toch werd er wel een gedegen basis gelegd, waarvoor ik dankbaar ben. Wat zou mijn leraar er nu van vinden als hij nog geleefd had? Dakoyria, 22 februari 2024.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Nostalgie: leraar Nederlands’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.