INLOGGEN
«»

Pak mijn hand

Eenzaam, verloren en vol verdriet,
Verbaast waarom ik het achter me liet.

Voel hoe de grond onder mij weg begint te vallen,
Is there no reset button on this life thingy? Was het maar zo, tientallen,

Situaties waarin ik het allemaal netjes over doen zou,
Maar wat ik ook doe, brengt me telkens terug naar jou.

Boos op die jongen die niet deed wat hij doen moest,
Wilde zich uiten en TOCH! hielt hij zich koest.

Geen voor en geen achterkant meer zien, jezelf 's nachts in slaap huilen,
Al is het maar voor een dag, dol graag met wie dan ook willen ruilen.

Dan, plots!!! voel ik een arm om mijn schouder,
Ik ken deze persoon, net mezelf maar dan ouder.

Ik barst, ''Vertrouw je mij'', zijn de woorden.
Argwanend kijk ik haar aan, maar in woorden verloren.

Niet wetend wat ik moet zeggen neem ik mijn afstand,
''Vertrouw mij'', zegt ze, ''pak mijn hand''

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 07-07-2017

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

C. Laus
Actief sinds: 06-07-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Pak mijn hand’ van C. Laus zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.