verwarrend 2
Zonder woorden op en perron, wachtend op een trein die elkanders weg bepaald.Â
Verwarrend elkaar achterlatend, waar staan we nu?
Mijn laatste blik, je hand op mijn arm, maar kan je laatste woorden niet verstaan.
Kijkend achterom, maar je bent verzwolgen door de mensen massa, zwoegend naar de uitgang
De conducteur fluit voor het sluiten, de deur gaat dicht en ik ben weer terug in de realiteit van het bestaan.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 05-09-2023
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Marius Th. Litzrőth (Actief sinds: 17-08-2023)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘verwarrend 2’ van Marius Th. LitzrÅ‘th zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.