Gezwegen woord
Ik streel je hand,
ik zie je zwijgend aan,
door mijn ogen rood omrand,
jouw ogen kijken mij niet-ziend aan.
Je adembenemende half open mond
spreekt het onuitgesproken woord,
dat in de stilte wordt gesmoord
in mijn liefdeswond.
Ik zag jou nimmer meer,
afscheid nemen deed mij zeer,
weerzien is een onvervulbre wens,
stilte vormt de eeuwige grens.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 09-06-2023
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Joris Olivier (Actief sinds: 09-06-2023)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Gezwegen woord’ van Joris Olivier zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.