Nooit alleen
Nooit alleen
warme gloed die me behaagt
als een deken om me heen
als een zon die ik nooit zie
maar haar stralen voel ik schijnen
als een knuffel
een tweede huid
het begeleidt me
en beschermt me
wijst me de weg
geeft me de kracht
het vertrouwen om te weten
te geloven
het is goed
nooit alleen
nooit ongezien
ik niet.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 07-09-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Emmeline (Actief sinds: 06-09-2017)
Informatie bij het gedicht
Ik heb dit gedicht geschreven met mijn overleden moeder in herinnering.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Nooit alleen’ van Emmeline zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.