Koude leegte

Joris Olivier

In ’t hier en nu zo koud en leeg
dwaalt droef mijn geest,
zoekend jij eens was geweest.

Het heden van deez koude leegt’
is grenzeloos eindeloos,
nu jij er niet meer in beweegt.

Jouw zijn alom geurend,
in de leegte van mijn zoekend zijn,
‘t zijn van mij opfleurend.

Toen die davrende klap.
Na jouw hier laatst gezette stap,
alleen koude lege stilte.

Lieven Rouw