Herfstwandeling

Joris Olivier

Herfstwandeling

Ik liep in een bos toen de dag begon,
in de ochtendschemering.
Door de bladeren drong de schittering
van de frêle ochtendzon.

Merels ritselden in het kreupelhout,
mieren sjouwden af en aan,
zacht klonk ‘tjup’, ‘n verdwaalde ortolaan,
de blaadjes kleurden goud.

Een ree flitste over ‘t pad,
ogen staarden mij aan in het struweel,
waarschijnlijk van een kat,
want wilde dieren zijn hier niet veel.

Langzaam kroop de zon het zenith in,
verdreef de schemering,
de natuur geeft het leven levenszin,
als een ware betovering.

Ik keerde heimwaarts, verliet het bos,
begeleid door bladgeruis,
maakte me er met moeite van los,
verruilde ‘t bos voor thuis.